Brief uit Australië
Mijn lieve schat,
Het is nu drie maanden geleden. Drie gortdroge maanden op dit eiland van stof. Je zult me niet meer herkennen als ik mijn handen van achteren op je ogen zou leggen – weet je nog die avond? De blaren en het eelt maken mijn handen misschien gevoelloos, maar iedere ochtend dat ik niet bij je bent lijdt mijn ziel meer pijn.
De vermoeiende details van mijn onderneming bespaar ik je. De reis op zichzelf was vruchtbaar. De ontdekking van wijn uit stof zal de wereld overgaan als de sirocco’s die hier over de woestijnen jagen. Nu deze Fenix is opgestaan, is het voor mij tijd om de queste te vervolgen. Ik mis je lieve engel en hunker naar de dag dat ik je weer in mijn armen sluit.
De jouwe voor altijd.
